Η κουλτούρα του Rave έχει διανύσει πολύ δρόμο από την αρχή της στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Οι πρώτες μέρες του rave σημαδεύτηκαν από underground πάρτι αποθήκης και παράνομες συγκεντρώσεις, όπου DJs και ravers συγκεντρώθηκαν για να χορέψουν νέες και συναρπαστικές μορφές ηλεκτρονικής μουσικής. Η σκηνή του acid house στο Ηνωμένο Βασίλειο στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήταν μια σημαντική καμπή για την κουλτούρα rave. Η χρήση του συνθεσάιζερ Roland TB-303 και η εμφάνιση DJs όπως ο Paul Oakenfold και ο Danny Rampling βοήθησαν στη διάδοση αυτού του νέου είδους μουσικής και πυροδότησε την επανάσταση rave.
Καθώς η κουλτούρα του rave εξαπλώθηκε σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, άρχισε να εξελίσσεται και να ενσωματώνει διαφορετικά στοιχεία μουσικής και μόδας. Η εμφάνιση διαφορετικών υπο-ειδών όπως η ζούγκλα, η techno και η τρανς βοήθησαν στη διαφοροποίηση της σκηνής των rave και στην προσέλκυση ενός ευρύτερου φάσματος ανθρώπων. Η κουλτούρα του Rave συνδέθηκε επίσης με τη χρήση ψυχεδελικών ουσιών και τη φιλοσοφία PLUR (ειρήνη, αγάπη, ενότητα και σεβασμός).
Στη δεκαετία του 1990, τα φεστιβάλ ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής άρχισαν να κερδίζουν δημοτικότητα στην Ευρώπη, αλλά μόλις τη δεκαετία του 2000 άρχισαν να γίνονται mainstream στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, φεστιβάλ ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής όπως το Tomorrowland, το Ultra και το Electric Daisy Carnival προσελκύουν χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο και έχουν γίνει βασικό στοιχείο της παγκόσμιας rave σκηνής.
Ωστόσο, με την κύρια επιτυχία της κουλτούρας rave ήρθε αυξημένη εμπορευματοποίηση και η εταιρική χορηγία. Αυτή η αλλαγή οδήγησε σε διχασμό μέσα στην κοινότητα των rave, με κάποιους να αγκαλιάζουν την επικρατούσα επιτυχία και άλλους να λαχταρούν για το υπόγειο, βασισμένο στην κοινότητα ήθος των πρώτων ημερών της rave κουλτούρας.